Podsumowanie ofert Liczba ofert: 4. |
 | Polityka publiczna wobec osób z niepełnosprawnościami | Paweł Kubicki | ebookpoint |
| ebookpoint.pl | od 23.52PLN | ||
 Polityka publiczna wobec osób z niepełnosprawnościami za 23.52 zł Cena: 23.52 zł Polityka publiczna wobec niepełnosprawności i osób z niepełnosprawnościami (dalej: OzN), zarówno w Polsce, jak i w krajach Europy Zachodniej, znajduje się w przededniu zmian. Mimo że zawsze był to jeden z kluczowych obszarów działań wielu współczesnych państw, to w ostatnich latach można dostrzec wyraźny wzrost zainteresowania tą problematyką po stronie decydentów, mediów, organizacji pozarządowych, środowisk akademickich, a także osób z niepełnosprawnościami. Uzasadnieniem zwiększającej się rangi polityki publicznej wobec OzN są przemiany demograficzne, ekonomiczno-społeczne oraz kulturowe. W książce przyjąłem założenie, że kierunkiem docelowym wszelkich zmian polskiej polityki wobec osób z niepełnosprawnościami jest możliwie najpełniejsze wdrożenie w życie założeń KPON. Moim celem nie jest jednak dokładne opisanie poszczególnych polityk szczegółowych ani wszystkich dostępnych instrumentów, ale skoncentrowanie się na treści polityki publicznej zawartej w kluczowych aktach prawnych, procesie i uwarunkowaniach jej powstawania, a na koniec - wynikach z perspektywy OzN. Tym samym analizuję mechanizmy projektowania, wdrażania i oceniam politykę publiczną z rzadko spotykanej perspektywy realizacji praw człowieka, łącząc w ramach jednego interdyscyplinarnego tekstu wątki ekonomiczne, socjologiczne i prawne. Politykę publiczną wobec OzN analizuję również z wykorzystaniem koncepcji spodziewanej porażki (Hirschman, 2001; Meyer, Zucker, 1989; Seibel, 1996), jak i unikania za nią odpowiedzialności. Perspektywa ta w polityce publicznej odnosi się do sytuacji, w której brak realizacji założonych celów jest nie tyle ryzykiem wdrażanego rozwiązania, ale jego najbardziej prawdopodobnym i oczekiwanym rezultatem. Koncepcja porażki jest jednocześnie nowym elementem, zarówno w odniesieniu do problematyki nie-pełnosprawności, jak i polskojęzycznej literatury z zakresu polityki publicznej. Wątki teoretyczne dotyczące polityki publicznej zestawiam z trajektorią niepełnosprawności i podejściem do OzN w ujęciu cyklu życia, uzyskując w ten sposób pełniejszy obraz poruszanej problematyki. W niniejszym opracowaniu omawiam szerzej przyczyny takiego stanu rzeczy, wskazuję - z perspektywy cyklu życia OzN - kluczowe obszary wymagające zmiany, a także głównych aktorów i interesariuszy. Efektem moich rozważań są rekomendacje dotyczące tego co trzeba zrobić, by umożliwić pełniejsze wdrażanie KPON w Polsce. W związku z powyższym za główny cel książki można uznać przedstawienie uwarunkowań polityki publicznej wobec OzN z perspektywy praw człowieka i co najważniejsze, zaproponowanie rozwiązań pozwalających na przełamanie porażki we wdrażaniu nowego paradygmatu niepełnosprawności oraz bardziej całościowej i konwencyjnej polityki wobec OzN. | |||
 | Polityka publiczna wobec osób z niepełnosprawnościami | ZAKŁADKA DO KSIĄŻEK GRATIS DO KAŻDEGO ZAMÓWIENIA | Kubicki Paweł | SGH – Szkoła Główna Handlowa w Warszawie |
| nieprzeczytane.pl | od 27.40PLN | ||
 Polityka publiczna wobec osób z niepełnosprawnościami | ZAKŁADKA DO KSIĄŻEK GRATIS DO KAŻDEGO ZAMÓWIENIA za 27.40 zł Cena: 27.40 zł Polityka publiczna wobec niepełnosprawności i osób z niepełnosprawnościami (dalej: OzN), zarówno w Polsce, jak i w krajach Europy Zachodniej, znajduje się w przededniu zmian. Mimo że zawsze był to jeden z kluczowych obszarów działań wielu współczesnych państw, to w ostatnich latach można dostrzec wyraźny wzrost zainteresowania tą problematyką po stronie decydentów, mediów, organizacji pozarządowych, środowisk akademickich, a także osób z niepełnosprawnościami. Uzasadnieniem zwiększającej się rangi polityki publicznej wobec OzN są przemiany demograficzne, ekonomiczno-społeczne oraz kulturowe.Bez wątpienia ważny wpływ ma na to wzrost w populacji liczby OzN, co jest związane z postępem cywilizacyjnym i coraz lepszą opieką medyczną, jak również ze starzeniem się ludności. Dane zebrane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) wskazują, że odsetek osób z niepełnosprawnościami powyżej 15. roku życia wynosi około 15,6-19,4% populacji świata (785-975 mln osób), a spośród nich 2,2-3,8% (110-190 mln osób) odczuwa poważne dolegliwości w funkcjonowaniu. Włączając do analiz niepełnosprawne dzieci poniżej 15. roku życia, szacuje się, że około 15% populacji, czyli ponad miliard mieszkańców globu to osoby z niepełnosprawnościami (World Health Organization, World Bank, 2011, s. 29-32). W odniesieniu do Polski liczba osób z niepełnosprawnościami, zgodnie z danymi z ostatniego spisu powszechnego z 2011 r., wyniosła w przybliżeniu 4,7 mln, co stanowiło 12,2% ludności kraju (Główny Urząd Statystyczny, 2013).Warto przy tym pamiętać, że udział osób z niepełnosprawnościami w populacji jest uzależniony od przyjętej definicji niepełnosprawności i sposobu zbierania danych, co utrudnia nie tylko prowadzenie polityki publicznej w oparciu o fakty, lecz także porównywalność danych. Na problem ten zwraca się uwagę między innymi na stronach Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), czy w kontekście polskim na stronie Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, jak również w wielu publikacjach naukowych poświęconych temu zagadnieniu (Schur i in., 2014, s. 14-26); szerzej piszę o tym w dalszej części książki. Problemy definicyjne i metodologiczne związane z danymi statystycznymi prowadzą m.in. do rozpowszechnienia się przekonania, że "dokładna liczba niepełnosprawnych w Polsce nie jest znana, a wszystkie liczby dotyczące zasięgu niepełnosprawności w Polsce są przybliżone" (Bratkowski, 2014, s. 46).Polityka publiczna wobec niepełnosprawności i osób z niepełnosprawnościami (dalej: OzN), zarówno w Polsce, jak i w krajach Europy Zachodniej, znajduje się w przededniu zmian. Mimo że zawsze był to jeden z kluczowych obszarów działań wielu współczesnych państw, to w ostatnich latach można dostrzec wyraźny wzrost zainteresowania tą problematyką po stronie decydentów, mediów, organizacji pozarządowych, środowisk akademickich, a także osób z niepełnosprawnościami. Uzasadnieniem zwiększającej się rangi polityki publicznej wobec OzN są przemiany demograficzne, ekonomiczno-społeczne oraz kulturowe.Bez wątpienia ważny wpływ ma na to wzrost w populacji liczby OzN, co jest związane z postępem cywilizacyjnym i coraz lepszą opieką medyczną, jak również ze starzeniem się ludności. Dane zebrane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) wskazują, że odsetek osób z niepełnosprawnościami powyżej 15. roku życia wynosi około 15,6-19,4% populacji świata (785-975 mln osób), a spośród nich 2,2-3,8% (110-190 mln osób) odczuwa poważne dolegliwości w funkcjonowaniu. Włączając do analiz niepełnosprawne dzieci poniżej 15. roku życia, szacuje się, że około 15% populacji, czyli ponad miliard mieszkańców globu to osoby z niepełnosprawnościami (World Health Organization, World Bank, 2011, s. 29-32). W odniesieniu do Polski liczba osób z niepełnosprawnościami, zgodnie z danymi z ostatniego spisu powszechnego z 2011 r., wyniosła w przybliżeniu 4,7 mln, co stanowiło 12,2% ludności kraju (Główny Urząd Statystyczny, 2013).Warto przy tym pamiętać, że udział osób z niepełnosprawnościami w populacji jest uzależniony od przyjętej definicji niepełnosprawności i sposobu zbierania danych, co utrudnia nie tylko prowadzenie polityki publicznej w oparciu o fakty, lecz także porównywalność danych. Na problem ten zwraca się uwagę między innymi na stronach Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), czy w kontekście polskim na stronie Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, jak również w wielu publikacjach naukowych poświęconych temu zagadnieniu (Schur i in., 2014, s. 14-26); szerzej piszę o tym w dalszej części książki. Problemy definicyjne i metodologiczne związane z danymi statystycznymi prowadzą m.in. do rozpowszechnienia się przekonania, że "dokładna liczba niepełnosprawnych w Polsce nie jest znana, a wszystkie liczby dotyczące zasięgu niepełnosprawności w Polsce są przybliżone" (Bratkowski, 2014, s. 46). | |||
 | Polityka publiczna wobec osób z niepełnosprawnościami | Kubicki Paweł | SGH – Szkoła Główna Handlowa w Warszawie |
| profit24.pl | od 35.62PLN | ||
 Polityka publiczna wobec osób z niepełnosprawnościami za 35.62 zł Cena: 35.62 zł Polityka publiczna wobec niepełnosprawności i osób z niepełnosprawnościami (dalej: OzN), zarówno w Polsce, jak i w krajach Europy Zachodniej, znajduje się w przededniu zmian. Mimo że zawsze był to jeden z kluczowych obszarów działań wielu współczesnych państw, to w ostatnich latach można dostrzec wyraźny wzrost zainteresowania tą problematyką po stronie decydentów, mediów, organizacji pozarządowych, środowisk akademickich, a także osób z niepełnosprawnościami. Uzasadnieniem zwiększającej się rangi polityki publicznej wobec OzN są przemiany demograficzne, ekonomiczno-społeczne oraz kulturowe. Bez wątpienia ważny wpływ ma na to wzrost w populacji liczby OzN, co jest związane z postępem cywilizacyjnym i coraz lepszą opieką medyczną, jak również ze starzeniem się ludności. Dane zebrane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) wskazują, że odsetek osób z niepełnosprawnościami powyżej 15. roku życia wynosi około 15,6-19,4% populacji świata (785-975 mln osób), a spośród nich 2,2-3,8% (110-190 mln osób) odczuwa poważne dolegliwości w funkcjonowaniu. Włączając do analiz niepełnosprawne dzieci poniżej 15. roku życia, szacuje się, że około 15% populacji, czyli ponad miliard mieszkańców globu to osoby z niepełnosprawnościami (World Health Organization, World Bank, 2011, s. 29-32). W odniesieniu do Polski liczba osób z niepełnosprawnościami, zgodnie z danymi z ostatniego spisu powszechnego z 2011 r., wyniosła w przybliżeniu 4,7 mln, co stanowiło 12,2% ludności kraju (Główny Urząd Statystyczny, 2013). Warto przy tym pamiętać, że udział osób z niepełnosprawnościami w populacji jest uzależniony od przyjętej definicji niepełnosprawności i sposobu zbierania danych, co utrudnia nie tylko prowadzenie polityki publicznej w oparciu o fakty, lecz także porównywalność danych. Na problem ten zwraca się uwagę między innymi na stronach Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), czy w kontekście polskim na stronie Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, jak również w wielu publikacjach naukowych poświęconych temu zagadnieniu (Schur i in., 2014, s. 14-26); szerzej piszę o tym w dalszej części książki. Problemy definicyjne i metodologiczne związane z danymi statystycznymi prowadzą m.in. do rozpowszechnienia się przekonania, że "dokładna liczba niepełnosprawnych w Polsce nie jest znana, a wszystkie liczby dotyczące zasięgu niepełnosprawności w Polsce są przybliżone" (Bratkowski, 2014, s. 46).Polityka publiczna wobec niepełnosprawności i osób z niepełnosprawnościami (dalej: OzN), zarówno w Polsce, jak i w krajach Europy Zachodniej, znajduje się w przededniu zmian. Mimo że zawsze był to jeden z kluczowych obszarów działań wielu współczesnych państw, to w ostatnich latach można dostrzec wyraźny wzrost zainteresowania tą problematyką po stronie decydentów, mediów, organizacji pozarządowych, środowisk akademickich, a także osób z niepełnosprawnościami. Uzasadnieniem zwiększającej się rangi polityki publicznej wobec OzN są przemiany demograficzne, ekonomiczno-społeczne oraz kulturowe. Bez wątpienia ważny wpływ ma na to wzrost w populacji liczby OzN, co jest związane z postępem cywilizacyjnym i coraz lepszą opieką medyczną, jak również ze starzeniem się ludności. Dane zebrane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) wskazują, że odsetek osób z niepełnosprawnościami powyżej 15. roku życia wynosi około 15,6-19,4% populacji świata (785-975 mln osób), a spośród nich 2,2-3,8% (110-190 mln osób) odczuwa poważne dolegliwości w funkcjonowaniu. Włączając do analiz niepełnosprawne dzieci poniżej 15. roku życia, szacuje się, że około 15% populacji, czyli ponad miliard mieszkańców globu to osoby z niepełnosprawnościami (World Health Organization, World Bank, 2011, s. 29-32). W odniesieniu do Polski liczba osób z niepełnosprawnościami, zgodnie z danymi z ostatniego spisu powszechnego z 2011 r., wyniosła w przybliżeniu 4,7 mln, co stanowiło 12,2% ludności kraju (Główny Urząd Statystyczny, 2013). Warto przy tym pamiętać, że udział osób z niepełnosprawnościami w populacji jest uzależniony od przyjętej definicji niepełnosprawności i sposobu zbierania danych, co utrudnia nie tylko prowadzenie polityki publicznej w oparciu o fakty, lecz także porównywalność danych. Na problem ten zwraca się uwagę między innymi na stronach Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), czy w kontekście polskim na stronie Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, jak również w wielu publikacjach naukowych poświęconych temu zagadnieniu (Schur i in., 2014, s. 14-26); szerzej piszę o tym w dalszej części książki. Problemy definicyjne i metodologiczne związane z danymi statystycznymi prowadzą m.in. do rozpowszechnienia się przekonania, że "dokładna liczba niepełnosprawnych w Polsce nie jest znana, a wszystkie liczby dotyczące zasięgu niepełnosprawności w Polsce są przybliżone" (Bratkowski, 2014, s. 46). | |||
 | Polityka publiczna wobec osób z niepełnosprawnościami | Kubicki Paweł | SGH – Szkoła Główna Handlowa w Warszawie |
| mestro.pl | od 36.95PLN | ||
 Polityka publiczna wobec osób z niepełnosprawnościami za 36.95 zł Cena: 36.95 zł Polityka publiczna wobec niepełnosprawności i osób z niepełnosprawnościami (dalej: OzN), zarówno w Polsce, jak i w krajach Europy Zachodniej, znajduje się w przededniu zmian. Mimo że zawsze był to jeden z kluczowych obszarów działań wielu współczesnych państw, to w ostatnich latach można dostrzec wyraźny wzrost zainteresowania tą problematyką po stronie decydentów, mediów, organizacji pozarządowych, środowisk akademickich, a także osób z niepełnosprawnościami. Uzasadnieniem zwiększającej się rangi polityki publicznej wobec OzN są przemiany demograficzne, ekonomiczno-społeczne oraz kulturowe.Bez wątpienia ważny wpływ ma na to wzrost w populacji liczby OzN, co jest związane z postępem cywilizacyjnym i coraz lepszą opieką medyczną, jak również ze starzeniem się ludności. Dane zebrane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) wskazują, że odsetek osób z niepełnosprawnościami powyżej 15. roku życia wynosi około 15,6-19,4% populacji świata (785-975 mln osób), a spośród nich 2,2-3,8% (110-190 mln osób) odczuwa poważne dolegliwości w funkcjonowaniu. Włączając do analiz niepełnosprawne dzieci poniżej 15. roku życia, szacuje się, że około 15% populacji, czyli ponad miliard mieszkańców globu to osoby z niepełnosprawnościami (World Health Organization, World Bank, 2011, s. 29-32). W odniesieniu do Polski liczba osób z niepełnosprawnościami, zgodnie z danymi z ostatniego spisu powszechnego z 2011 r., wyniosła w przybliżeniu 4,7 mln, co stanowiło 12,2% ludności kraju (Główny Urząd Statystyczny, 2013).Warto przy tym pamiętać, że udział osób z niepełnosprawnościami w populacji jest uzależniony od przyjętej definicji niepełnosprawności i sposobu zbierania danych, co utrudnia nie tylko prowadzenie polityki publicznej w oparciu o fakty, lecz także porównywalność danych. Na problem ten zwraca się uwagę między innymi na stronach Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), czy w kontekście polskim na stronie Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, jak również w wielu publikacjach naukowych poświęconych temu zagadnieniu (Schur i in., 2014, s. 14-26); szerzej piszę o tym w dalszej części książki. Problemy definicyjne i metodologiczne związane z danymi statystycznymi prowadzą m.in. do rozpowszechnienia się przekonania, że "dokładna liczba niepełnosprawnych w Polsce nie jest znana, a wszystkie liczby dotyczące zasięgu niepełnosprawności w Polsce są przybliżone" (Bratkowski, 2014, s. 46).Polityka publiczna wobec niepełnosprawności i osób z niepełnosprawnościami (dalej: OzN), zarówno w Polsce, jak i w krajach Europy Zachodniej, znajduje się w przededniu zmian. Mimo że zawsze był to jeden z kluczowych obszarów działań wielu współczesnych państw, to w ostatnich latach można dostrzec wyraźny wzrost zainteresowania tą problematyką po stronie decydentów, mediów, organizacji pozarządowych, środowisk akademickich, a także osób z niepełnosprawnościami. Uzasadnieniem zwiększającej się rangi polityki publicznej wobec OzN są przemiany demograficzne, ekonomiczno-społeczne oraz kulturowe.Bez wątpienia ważny wpływ ma na to wzrost w populacji liczby OzN, co jest związane z postępem cywilizacyjnym i coraz lepszą opieką medyczną, jak również ze starzeniem się ludności. Dane zebrane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) wskazują, że odsetek osób z niepełnosprawnościami powyżej 15. roku życia wynosi około 15,6-19,4% populacji świata (785-975 mln osób), a spośród nich 2,2-3,8% (110-190 mln osób) odczuwa poważne dolegliwości w funkcjonowaniu. Włączając do analiz niepełnosprawne dzieci poniżej 15. roku życia, szacuje się, że około 15% populacji, czyli ponad miliard mieszkańców globu to osoby z niepełnosprawnościami (World Health Organization, World Bank, 2011, s. 29-32). W odniesieniu do Polski liczba osób z niepełnosprawnościami, zgodnie z danymi z ostatniego spisu powszechnego z 2011 r., wyniosła w przybliżeniu 4,7 mln, co stanowiło 12,2% ludności kraju (Główny Urząd Statystyczny, 2013).Warto przy tym pamiętać, że udział osób z niepełnosprawnościami w populacji jest uzależniony od przyjętej definicji niepełnosprawności i sposobu zbierania danych, co utrudnia nie tylko prowadzenie polityki publicznej w oparciu o fakty, lecz także porównywalność danych. Na problem ten zwraca się uwagę między innymi na stronach Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), czy w kontekście polskim na stronie Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, jak również w wielu publikacjach naukowych poświęconych temu zagadnieniu (Schur i in., 2014, s. 14-26); szerzej piszę o tym w dalszej części książki. Problemy definicyjne i metodologiczne związane z danymi statystycznymi prowadzą m.in. do rozpowszechnienia się przekonania, że "dokładna liczba niepełnosprawnych w Polsce nie jest znana, a wszystkie liczby dotyczące zasięgu niepełnosprawności w Polsce są przybliżone" (Bratkowski, 2014, s. 46). | |||
