Podsumowanie ofert Liczba ofert: 2. |
![]() | Prosta mowa końca XVIII wieku. "Język ""Nauk Parafialnych"" (Poczajów 1794)" | Joanna Getka | ebookpoint |
ebookpoint.pl | od 9.25PLN | ||
![]() Prosta mowa końca XVIII wieku. "Język ""Nauk Parafialnych"" (Poczajów 1794)" za 9.25 zł Cena: 9.25 zł Autorka omawia język druku poczajowskiego z 1794 roku, który reprezentuje schyłkowy okres tzw. prostej mowy, czyli zachodnioruskiego (białorusko-ukraińskiego) języka literackiego, który apogeum swojego rozkwitu osiągnął w wieku XVII, natomiast w następnym stuleciu zakres jego użycia został ograniczony praktycznie do piśmiennictwa powstającego w klasztorach greckokatolickich. Na książkę składają się cztery rozdziały poświęcone kolejno: grafice, fonetyce, morfologii i leksyce. Rozdziały poprzedza obszerny Wstęp, w którym poruszono szereg ważnych zagadnień związanych z sytuacją kulturalną i językową ziem białorusko-ukraińskich w XVIII w., wzajemnymi kontaktami białorusko-ukraińskimi oraz kontaktami z polszczyzną, kryteriami językowymi pozwalającymi na rozgraniczenie zabytków białoruskich i ukraińskich, historią drukarni w Poczajowie i jej działalnością wydawniczą, wreszcie charakterystyką badanego zabytku jako gatunku literackiego, jego potencjalnego pierwowzoru (-ów). Zakończenie przynosi umiejętne i szczegółowe podsumowanie analizy języka zabytku przeprowadzonej w czterech wcześniejszych rozdziałach. Ostatecznym i najważniejszym wynikiem badawczym jest stwierdzenie, że "Nauki Parafialne" napisane są językiem o wyraźnych cechach ukraińskich, a zatem należy je uznać za tekst należący w pierwszym rzędzie do piśmiennictwa ukraińskiego XVIII w. |
![]() | Prosta mowa końca XVIII wieku. Język "Nauk Parafialnych" (Poczajów 1794) | dr Joanna Getka | brak danych |
virtualo.pl | od 10.00PLN | ||
![]() Prosta mowa końca XVIII wieku. Język "Nauk Parafialnych" (Poczajów 1794) za 10.00 zł Cena: 10.00 zł
Autorka omawia język druku poczajowskiego z 1794 roku, który reprezentuje schyłkowy okres tzw. prostej mowy, czyli zachodnioruskiego (białorusko-ukraińskiego) języka literackiego, który apogeum swojego rozkwitu osiągnął w wieku XVII, natomiast w następnym stuleciu zakres jego użycia został ograniczony praktycznie do piśmiennictwa powstającego w klasztorach greckokatolickich. Na książkę składają się cztery rozdziały poświęcone kolejno: grafice, fonetyce, morfologii i leksyce. Rozdziały poprzedza obszerny Wstęp, w którym poruszono szereg ważnych zagadnień związanych z sytuacją kulturalną i językową ziem białorusko-ukraińskich w XVIII w., wzajemnymi kontaktami białorusko-ukraińskimi oraz kontaktami z polszczyzną, kryteriami językowymi pozwalającymi na rozgraniczenie zabytków białoruskich i ukraińskich, historią drukarni w Poczajowie i jej działalnością wydawniczą, wreszcie charakterystyką badanego zabytku jako gatunku literackiego, jego potencjalnego pierwowzoru (-ów). Zakończenie przynosi umiejętne i szczegółowe podsumowanie analizy języka zabytku przeprowadzonej w czterech wcześniejszych rozdziałach. Ostatecznym i najważniejszym wynikiem badawczym jest stwierdzenie, że "Nauki Parafialne" napisane są językiem o wyraźnych cechach ukraińskich, a zatem należy je uznać za tekst należący w pierwszym rzędzie do piśmiennictwa ukraińskiego XVIII w. |